پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

شاخص ها و عملکرد ما نشان می دهد که نه تنها پیشرفتی در کار نبوده و بلکه از مسیر توسعه دور شده‌ایم. حداقل از برخی کشورهای همسایه که زمانی آرزو داشتند مانند ایران باشند عقب افتاده‌ایم و همه نیز این واقعیت را درک می‌کنند. ما هنوز در فضای یک کشور جهان سومی گیر افتاده و نتوانسته‌ایم مانند کشورهای توسعه یافته برای آینده کشور برنامه‌ریزی بلندمدت داشته باشیم. در طول دهه‌های گذشته همه ما متوجه شده‌ایم که با شعار نمی‌توان پیشرفت کرد و بلکه مدیریت جامعه نیازمند تخصص و دانش است. تا زمانی که ما بخواهیم با شعار و اقدامات نمایشی کشور را مدیریت کنیم همین اتفاقات دوباره تکرار خواهد شد.این اتفاق در زیرمجموعه سازمان بنادر رخ داده که این سازمان زیرمجموعه وزارت راه و شهرسازی به شمار می‌رود. پس از انفجار خانم صادق به عنوان وزیر راه و شهرسازی اظهاراتی را مطرح کرد که جای تعجب زیادی دارد. ایشان عنوان کردند که خوشبخانه وضعیت شهر بندرعباس خوب است و مردم به امور روزمره خود می‌پردازند.

یکی از سناریوهای مطرح شده برای پیچ خوردن دور چهارمن مذارکرات ایران و آمریکا ، سهم خواهی تروئیکای اروپایی یعنی سه کشور آلمان، فرانسه و انگلیس از مذاکرات ایران- امریکا است. در برداشتی بدبینانه تر، برخی معتقدند که ورود تروئیکا ضمن سهم خواهی، تقویت کننده مواضع آمریکا بشکل مستقیم و غیرمستقیم است. روزنامه تهران تایمز در مطلبی با عنوان "پارازیت فرانسوی" نوشت: انگلیس، فرانسه و آلمان با تهدید به جای دیپلماسی، به دنبال فروپاشی مذاکرات ایران و آمریکا هستند. عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، با اشاره به تروئیکای اروپایی، یادآوری کرد که «مذاکرات اصلی با آمریکا است».او به اروپا در مورد دخالت و اتهامات «با انگیزه سیاسی» هشدار داد. لازم به توضیح است که نمایندگان ایران و تروئیکای اروپایی تاکنون چهار بار در سطح معاونان وزارت‌خانه‌های امورخارجه دیدار و گفت‌وگو کرده‌اند.

با توجه به تصویب ده ماهه تداوم فعالیت شوراهای شهر و کسب آمادگی برای برگزاری انتخابات آتی، توجه ها به شکل خاص به سمت ادامه یا عدم ادامه فعالیت زاکانی جلب شده است. معضلات زیست‌محیطی، انتصابات شائبه‌دار در شهرداری تهران، ماجرای سفر به چین و قرارداد غیرشفاف با شرکت چینی، ماجرای گم‌شدن ون‌های شهرداری، داستان ساخت مسجد در بوستان قیطریه و... گوشه‌ای از اختلافاتی بود که میان اعضای شورا و شهردار تهران در جریان بود . مهدی اقراریان عضو شورای شهر معتقد است که تمدید ۱۰ ماهه شورا به معنای تمدید خودکار دوره شهردار نیست و ادامه حضور علیرضا زاکانی باید بر اساس ارزیابی دقیق وعده‌ها و عملکرد باشد.ناصر امانی خواستار رعایت ضوابط قانونی در انتصابات مدیریتی شد و گفت در سال پایانی شورا باید از آزمون‌وخطا جلوگیری شود. نرجس سلیمانی نیز با انتقاد از توزیع غنیمتی پست‌های شهرداری، تأکید کرد که نظارت شورا به «بازی با زمان» تبدیل شده است. نکته جالب اینکه، شاید اگر خود اعضای شورای شهر تهران نیز امروز به شهریور ۱۴۰۰ باز می‌گشتند و می‌خواستند شهردار تهران را انتخاب کنند روی هر گزینه‌ای دست می‌گذاشتند جز علیرضا زاکانی .

یکی از ابزارهای تاریخ مصرف گذشته سیاسی در گام دوم انقلاب، گروه تراشی ها و صداسازی های ابزاری برای تحت تاثیر قراردادن افراد، ساختارها و رویه ها و حتی سازمان ها و قوای سه گانه است. گروه تراشی هایی که غالبا با ماموریت های خاص و توسط افرادی خاص طراحی و پیاده سازی شده و یار گیری های آن نیز از بین اشخاصی با مشخصات ویژه صورت پذیرفته است. آسیب شناسی این جریانات نشان می دهد که در گام دوم انقلاب، تاریخ مصرف چنین حرکات و برنامه هایی گذشته و کج کارکردی اعضای این نوع گروه ها ، صدمات و هزینه های زیادی را بر کشور وارد نموده و تحمیل کرده است. افرادی عموما گوش- دهنی با صدایی بلند و تابع قاعده بازی فشاربیاور-تصرف کن- توجیه نما . گروه هایی که بدلیل آسیب های نادیده در زمان تاسیس و نظارت های کم اهمیت پنداشته شده در زمان فعالیت آنان، با عدم تعادل ها ، التقاط ها ، تضاد اعتقادی، سطحی نگری و رفتار پوسته ای دست و پنجه نرم می کنند و بنوعی تبدیل به عامل آسیب زننده شده اند. در تاریخ اسلام نیز می توان به مصادیقی از این نوع گروه ها برخورد کرد. بعنوان مثال، خوارج و تعصبات پوسته ای و قشری نگری دینی شان، آنها را در برابر علی زمان قرار داد. در متن حاضر، علی صوفی با نگاهی تحلیلی و البته محافظه کارانه و تابعیت از نوعی مبهم گویی نسبتا عامدانه، اقدام به تبیین مخاطرات حضور این نوع گروه ها و هزینه های ایجاد شکاف انها در جامعه می کند.

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال ، بارها و بارها درباره شاخص ها و روندهای انتخاب مدیران اجرایی ارشد و میدان سیاسی استانی( استاندارها) هشدار داده و خواهد داد. بارها بیان شد که انتصابات با سه رویکرد توصیه های امنیتی ، انتصابات بر مبنای مسائل ارزشی ( فرزند شهید ، جانباز و ایثارگر بودن، خانواده شهید بودن) و انتصابات بر اساس لابی ها و سفارشات سیاسی و رفاقتی ، نادرست ترین شیوه انتخاب مدیران ارشد اجرایی در کشور است. موضوعی که متاسفانه برخلاف سفارشات و تاکیدات و هشدارهای مکرر، تبدیل به رویه غالب انتخاب افراد و عاملی برای به مخاطره انداختن منافع ملی شده است. با انتخاب مدیرانی با سطح توانایی در حد متوسط و پائین، قصد تحقق ماموریت های کلان وجود دارد؟ تا کی باید برای تامین منافع شخصی و باندی و با تمسک به انواع توجیه گری ها ، به ریش خودمان بخندیم؟ اگر منافع ملی و منافع انقلاب، مدنظر ما باشد، هیچ وقت تن به چنین گزینش های مدیریتی نمی دهیم. هدایت‌ا... خادمی، نماینده ادوار ایذه و باغملک، با تاکید بر نقش و جایگاه نیروی مدیریتی در توسعه استانی، از خلاها و کمبودهای آن در کشور می گوید.

در ماه‌های اخیر، موضوع کوچک‌تر شدن سفره مردم به یکی از مسائل داغ اجتماعی و سیاسی تبدیل شده است. برخی از مخالفان دولت چهاردهم، به ویژه پس از حضور حدود ۴ ماهه پزشکیان در این دولت، به این موضوع به عنوان بهانه‌ای برای پیشنهاد استیضاح پرداخته‌اند. مسئله ای که هم درست است و هم نادرست. نادرست است، چون چند ماهی بیشتر از دولت پزشکیان نگذشته است. درست است،چون هر دولتی که تقبل وظیفه برای حضور می کند، باید پذیرای کلیه مشکلات سابق باشد. مشکلات سابق از ناشی از قصور و تقصیر و ترک فعل و اهمال باشد، الزاما باید عاملین و مسببین آن را بدون کمترین ملاحظه سیاسی ، دادگاهی کرد. چنانچه ریشه مشکلات وابسته به شرایط زمینه ای و برخوردار از حالتی میراثی و تاریخی باشد، باید آستین همت برای کاهش آن بالا زد. توجیه گری ، انداختن تقصیر مشکلات برعهده دولت یا دولت های قبل ، ننه من غریبم بازی ، حالا ببینیم چطور می شود و .... ، فقط و فقط نشانگان آشکاری بر اهمال دولت جدید خواهد بود. انتخاب درست کارگزاران در هر دولت را شاید بتوان بعنوان بکب از مهمترین رکن های موفقیت یا عدم موفقیت آن دولت تصور کرد. آسیبی که به یقین و صراحت می توان گفت، به بدنه دولت آقای پزشکیان هم وارد شده است.

سیاست در کشورهای جهان سوم امری،محرمانه و بعضا انحصاری قلمداد می شود در حالی که در اصل امری همگانی و مشارکتی است. سیاست همانند سایر حوزه ها و نهادهای اجتماعی، نیازمند تخصص و فناوری و الزاما سیاستگذاری است. وقتی سیاست را به سلیقه، انحصار، ادعا و بدعت تقلیل داده و محدود می کنیم ، مشارکت همگانی و تخصص گرایی از درونش رخت بر بسته و تبدیل به پدیده ایجاد نظم از راه سرکوب می شود. اشتباهی که غالب دیکتاتورها ، حکومت های تمامیت طلب و دولت های کودتا ، مرتکب آن می شوند. در دیدگاه سیاسیون در چنین جوامعی ، دموکراسی معنا نداشته و در حداکثر موارد، دادن حق رای به مردم برای انتخاب از بین گزینه های تعیین شده توسط سیاسیون است. این در حالی است که در معنای واقعی، دموکراسی یعنی حق و توان مردم در مواجهه و برخورد با کانون های قدرت. چنین برداشتی از دموکراسی، سیاست را تحت نظارت اجتماع قرار می دهد نه اینکه اجتماع تابع سیاست باشد. سقوط حکومت اسد ، درس های خوبی برای کشورهای گوناگون و دولت های مختلف می تواند داشته باشد. غلامعلی دهقان معتقد است که در نیم قرن گذشته خاورمیانه شاهد سقوط حکمران‌ها بوده که در سقوط‌شان عوامل متعدد ولی مشترکی وجود داشته است. دلیل اول مشترک سقوط این حاکمان این بود که در این کشورها چیزی به اسم مشارکت سیاسی مردم به معنای واقعی کلمه وجود نداشت. به تعبیری این رهبران به مقوله‌ای تحت عنوان توسعه سیاسی بی‌توجه بودند. در این کشورها اگر مشارکتی بود هم صرفا جنبه نمایشی و تصنعی داشت. وقتی توسعه سیاسی مفقود شد و مردم در امر سیاست کشور برای خود نقشی قائل نبودند، بدیهی است‌ در روزهای سرنوشت که پای نظام سیاسی کشور در میان است، به میدان نخواهند آمد.شخصی شدن قدرت و دور شدن از آحاد ملت زیربنای سیاست کشور را متزلزل و به تعبیری لق می‌کند و کافی است تندبادی بوزد و همه چیز را ویران کند. اتفاقی که در این کشورها رخ داد. به همین دلیل من معتقدم باید منافذ حضور مردم در امور سیاست را همیشه باز نگه داشت نه اینکه با بهانه‌های مختلف آنها را مسدود کرد. دومین ویژگی مشترک دولت های ساقط شده،اتخاذ رویکرد امنیتی در اداره کشور و دل خوش بودن به درآمدهای ناشی از اقتصاد رانتیر بوده(دولت رانتیر دولتی است که بیش از چهل درصد درآمدش از صادرات یک کالا تامین می‌شود) تا توده مردم در آرامش کاذب بسر برده و دور از دنیای سیاست باشند.دولت‌های ‌رانتیر پول و رانت می‌دهند و قدرت می‌گیرند. برخلاف کشورهای پیشرفته که مالیات می‌گیرند و‌ به جامعه قدرت می‌دهند. وقتی‌ دولت‌ رانتیر‌ شکل گرفت‌‌ دولت‌ها جا‌معه و شهروندان را به خود وابسته می‌کنند و نیازی هم به مشارکت واقعی و ‌حضور نخبگان سیاسی و‌ مشارکت طبقه متوسط نمی‌بینند. سومین عامل مهم سقوط حاکم در این کشورها شکل نگرفتن حتی یک طبقه اجتماعی حامی حکومت بوده است. کشورهای جهان سوم باید برای عبور از مرحله‌گذار به توسعه همه‌جانبه از حمایت بخشی از جامعه برخوردار باشند. در این کشورها هیچگاه طبقه حامی که در روزهای سخت به میان‌ آید ایجاد نشد. برای همین با یک تندباد سیاسی همه چیز یک شبه از میان رفت.در خصوص سوریه، واقعیت این است که اوضاع سوریه از دست جریان حاکم خارج و مخالفان اسد خیلی زود دست بالا را در تحولات جاری پیدا کردند. شرایط به شکلی بود که انگار نه حامیان بین‌المللی وی و نه موافقین داخلی عزمی برای حمایت از اسد نداشتند.

مناقشه بر سر قانونی شدن لایحه حجاف و عفاف همچنان در جامعه وجود دارد. این در حالی است که اغلب نخبگان و کارشناسان نسبت به پیامدهای اجرای این قانون در جامعه هشدار داده‌اند.برخی از منتقدین(گرایشات علوم سیاسی) معتقدند که مردم از حاکمیت انتظار ورود به مسئله و برخورد با تندروی ها را دارند ،چرا که از این گونه تندروی ها بوی نفوذ و یا ایجاد فشار برای کسب امتیاز به مشام می رسد( تئوری بیان کننده مراحل سه گانه غارت: داد بزن و فشار بیاور، تصرف کن و استفاده ببر ، توجیه کن و مسئولیت نپذیر). گروهی دیگر معتقدند که (گرایشات دینی و فقهی) مطرح شدن تفکری از این دست ما را به این واقعیت می رساند که این جریانات دارای نحله های خاص بوده و نحله های فکری چنین برداشتی با استمداد طلبی از فقه پویا ، باید مورد اصلاح و بنیاد افکنی قرار گیرد. گروهی سوم معتقدند که( گرایشات جامعه شناسانه) ، بی تفاوتی به فشارهایی از این جنس بر اجتماع آنهم در محیط اجتماعی دارای فشار اقتصادی، در گام اول باعث کاهش سرمایه اجتماعی و محبوبیت حاکمیت نزد شهروندان شده، در گام دوم شرایط را برای خودخواهی ، به خوداندیشی ، بی تفاوتی اجتماعی فراهم نموده و سبب کم رنگ شدن حوزه های ارزشی و اعتقادی مردم می شود.در گام سوم ، متاسفانه ممکن است مشروعیت نظام را زیر سوال ببرد. بنظر می رسد که صحبت های مجید ابهری در قالب این تئوری قابل بحث و بررسی باشد.

محاسن بلند، آشفته و سفید دکتر فیاض و تاکید مکرر او بر واژه عرفان نشان دهنده غرقه شدگی موضعی و وضعیتی او در مباحث و حوزه عرفان در شرایط کنونی است. موضوع به قدرت رسیدن ترامپ، رفتار‌های احتمالی و میدان نیروی پیش روی وی، نوع تعاملات با چین و المان و روسیه، نوع تعامل با ایران، اثرگذاری افزایش سن بر شیوه تصمیم گیری ترامپ را با منظومه فکری خود با محوریت عرفان مورد بحث قرار می‌دهد. فیاض معتقد است که عرفان غایت‌گرایانه ترامپ در نهایت شکل ایدئولوژی به خود می‌گیرد و به فاشیسم منجر می‌شود. به دلیل رویکرد پوپولیستی در پیش گرفته در آمریکا، سوسیالیست‌ها و چپ‌ها به حاشیه رانده می‌شوند و تصمیمات و اقدامات لحظه‌ای و نه بلندمدت است و همه‌چیز به اتفاقاتی بستگی دارد که در لحظه رخ خواهد داد. فیاض می‌گوید پوپولیسم ترامپ در فضای دانشگاهی و نخبگی آمریکا جایگاهی نداشته و بطور متقابل، ترامپ نیز توجهی به دیدگاه و نظریات تئوریسین‌ها ندارد. در چنین شرایطی ترامپ تلاش می‌کند به جای دانشگاهیان سلبریتی‌ها را با خود همراه کند. این وضعیت درباره بوش پسر نیز وجود داشت و بین او و نهاد دانشگاه درگیری ایجاد شد و.. شاید فرمایشات و نظرات دکتر فیاض را بتوان اینگونه اصلاح کرد که غالب نامزد‌های جمهوری خواه، دارای گرایشات بنیادگرایانه هستند. اما منشا و زیرساخت بنیادگرایی خود حق پندار منجر به ایجاد اراده گرایی اجرایی روسای جمهور در دنیای امروز، بجای تاثیرپذیری مستقیم از غایت گرایی دینی یا ملی گرایی افراطی و ... (بنیاد گرایی تکلیف گرا)، ریشه در پیوند عقلانیت منفعت گرا با انواع اراده گرایی (اراده معطوف به خواست، اراده معطوف به عمل، اراده معطوف به هدف، اراده معطوف به قدرت و ...) دارد. بر این قاعده، ترامپ بنیاداندیش غایت گرای خود ناجی پندار آمریکا، بجای فعالیت پوپولیستی، به سمت ساخت ماتریکس‌های منجر به تسخیر کشور‌ها و دولتمردان آن‌ها، گرایش پیدا می‌کند. در این حالت، حتی اقدامات فوری و لحظه‌ای مشاهده شده، ریشه در نوعی پهنه بندی فکری منجر به تسخیر (استعمار، استثمار، امپریالیست گرایی و ...) دارد، موضوعی که پیشنهاد می‌شود در قالب بحثی مجدد با دکتر فیاض، مورد بررسی متقابل قرار گیرد.

دونالد ترامپ در دوره قبلی که در کاخ سفید حضور داشت بیشتر تهدید می‌کرد؛ یعنی می‌گفت برجام را پاره می‌کنم، ایران را تهدید می‌کرد و طرح‌های مهاجرتی مثل عدم اجازه ورود مسلمانان به آمریکا را در پیش گرفته بود؛ اما اکنون در رالی انتخاباتی جدید حتی دیروز که سخنرانی پیروزی در انتخابات داشت اشاره کرد که در دوره من هیچ جنگی رخ نداده جز اینکه من داعش را زدم و نابود کردم و همچنین به مسلمانان به لبنانی‌ها قول داد که بر سر قولم هستم و آتش بس را در خاورمیانه برقرار می‌کنم.

روزنامه وزین « آرمان ملی » نوسانات بازار ارز را بررسی نموده و بیان داشته است که همزمان با افزایش تنش‌ها در منطقه و به‌دلیل نامشخص بودن زمان و چگونگی پاسخ ایران به تجاوز رژیم صهیونیستی از یکسو و نامشخص بودن نتیجه انتخابات آمریکا، دلار قیمت ۷۰ هزار تومان را هم رد کرد و موجی از نگرانی‌ها از پیامد‌های احتمالی این روند افزایشی قیمت دلار جامعه را دربرگرفت. نویسنده گزارش بر اساس این دو فاکتور، افزایش قیمت دلار را به شاخص‌های غیر اقتصادی و عدم اطمینان‌های ناشی از آن مرتبط دانسته است. این در حالی است که اگر این استدلال در میان و بلند مدت درست باشد، قیمت دلار باید بعد از آرام شدن اوضاع به جای اول خود یعنی ۶۰ هزار تومان برگردد. در حالی که معتقدیم نه تنها این بازگشت قیمت نرخ نخواهد داد، بلکه دلار روی نقطه ۶۸ تا ۷۰ هزار تومان تثبیت قیمت خواهد شد. چرا که عامل اصلی افزایش قیمت دلار دو موضوع کسری بودجه ۱۴۰۳ دولت و دنباله گیری سیاست تک نرخی کردن قیمت ارز است. محتوای گزارش آرمان ملی در ادامه بحث، بازنشر شده و قضاوت در خصوص پذیرش استدلال‌های ارایه شده یا قرائت انتقادی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال را به خوانندگان محترم می‌سپاریم.

مهم‌ترین نقاط ضعف و قوت بودجه ۱۴۰۴ چیست؟ در حالی که بخش تولید و خدمات با مشکلات زیادی مواجه است، چرا دولت به افزایش مالیات‌ها اصرار دارد؟ نتیجه انتخابات آمریکا چه تأثیری بر روند اجرای بودجه در سال جاری خواهد داشت؟ برای پاسخ به این سوالات با دکتر مرتضی افقه اقتصاددان گفت‌وگویی صورت داده شده است. افقه در این‌باره معتقد است: «قبلا مشاهده کردیم که آنچه به نام جراحی اقتصادی صورت گرفت و به واسطه آن ارز ۴۲۰۰ تومانی را افزایش دادند، در نهایت چه نتایج سختی برای اقتصاد کشور پدید آورد که نرخ تورم به ۵۲ درصد و در برخی زمینه‌ها به ۶۰ درصد هم رسید و بخش قابل توجهی از مردم به زیر خط فقر رفتند. وضعیت امروز به‌گونه‌ای است که نه درآمد‌های مالیاتی می‌تواند برای دولت محقق شود و نه درآمد‌های نفتی می‌تواند شرایط را تغییر دهد. از سوی دیگر انتخابات آمریکا را هم در پیش داریم و در صورتی که نتیجه انتخابات به سود ترامپ تمام شود، معادلات فروش نفت ایران پیچیده‌تر می‌شود.»

طرح ریزی و مداخله منجر به تامین امنیت ملی موضوعی مسلما چند بعدی، چند لایه‌ای و دارای خروجی- پیامد است و با برنامه ریزی‌های خطی مبتنی بر الگوی علت-معلولی ساده فاصله دارد. هر عقل سلیمی می‌تواند استنباط کند که پدیده فیلترینگ در ایران، موضوعی صرفا ارزشی- تربیتی نبوده و عقبه امنیتی دارد (خود نیازمند بحثی مستقل و اتاق فکر پایه است و فاقد وجاهت طرح در رسانه). موضوعی که عده‌ای مجلسی جماعت را به سمت و سوی رفتاری خاص می‌کشد و اختیارات خاص به آن‌ها داده می‌شود و فاقد رفتار طبیعی حق پرسشگری است، موضوعی ساده و نوعی برنامه ریزی بخشی و بین بخشی متعارف، نمی‌تواند فرض شود. پروژه‌ای خودگردان از نظر مالی (فروش VPN) که اتفاقا موفقیت پروژه نیز مشروط به حضور و فروش و یا ارایه رایگان انواع VPN است. سوال اینجاست که آیا اجرای چنین طرحی با هدف تامین امنیت ملی، خود تبدیل به عاملی برای تهدید امنیت ملی از سه منظر اقتصادی، توسعه و جهش فناوری‌های مرتبط با این موضوع در دنیا و مهیا بودگی پتانسیل وقوع انواع هک و هجوم، افزایش نارضایتی‌های منجر به کاهش سرمایه اجتماعی حاکمیت، نشده است؟ متن حاضر با رویکرد بررسی اثرگذاری‌ها و پیامد‌های تخریبی اجرای فیلترینگ روی اقتصاد کسب و کار‌ها، به موضوع پرداخته است. موضوعی که بنظر می‌رسد با رعایت تحفظات، باید مورد بازنگری جدی قرار گیرد.

سال ۹۵ ترکیب «مدیران دو تابعیتی» وارد ادبیات سیاسی ایران شد، زمانی که سخنگوی وقت کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی خواستار تحقیق و تفحص درباره مدیران دو تابعیتی و همچنین خانواده آن‌ها شد. در نهایت این قانون بعد از تحقیق و تدوین، مهرماه ۱۴۰۱ تصویب و ابلاغ شد. بر اساس بخشی از مفاد این قانون، حضور و خدمت افراد زیر در مشاغل حساس و بالای دولتی ممنوع است: ‏۱. سفیران، دانشجویان، مأموران دولتی و کارآفرینانی که در برخی کشور‌های خارجی صاحب فرزند شده‌اند. ‏۲. ایرانیانی که در برخی کشور‌های خارجی متولد شده‌اند. اخیرا، هیات‌دولت چهاردهم با لایحه پیشنهادی معاونت حقوقی رئیس‌جمهور برای اصلاح قانون نحوه انتخاب اشخاص در مشاغل حساس موافقت کرد و آن را به‌تصویب رساند. بر اساس لایحه پیشنهادی معاونت حقوقی دولت چهاردهم قید «فرزند و همسر» حذف شده و فقط فرد مورد نظر برای تصدی مناصب مهم، نباید دارای تابعیت مضاعف باشد. مصوبه‌ای که انتقاداتی چند را به همراه داشه و از آن تعبیر به تناسب بخشی و تغییر قانون با توجه به شرایط افراد ویژه می‌شود. بسیاری از نمایندگان مجلس و منتقدان آن را حرکتی در جهت استمرار حضور ظریف و قانونی جلوه‌دادن انتصاب وی تلقی می‌کنند و این مسئله موجب شد تا نمایندگان مجلس شورای اسلامی از تریبون علنی خطاب به رئیس‌جمهور در راستای پایبندی به اجرای قانون تذکر دهند. این در حالی است که موضوع دوتابعیتی‌ها و بحث نفوذ آن‌قدر مهم و جدی است که نمی‌تواند و نباید در اختلاف سیاسی میان بخشی از مجلس با دولت سرگردان بماند و رسیدگی نشود.

در شرایط حاضر، اولویت اسرائیل تمرکز بر لبنان بوده و کمتر متمایل به جنگ مستقیم با ایران است. سه دلیل عمده اینکار ، کشیده شدن جنگ به شهرهای اسرائیل ، عدم آمادگی کشورهای حامی اسرائیل به ورود همه جانبه به جنگ منطقه ای و سوم ، امکان احیای مجدد و قویتر حزب الله و حماس و سایر گروه های جهاد اسلامی در منطقه است. به نظر می‌رسد که از لحاظ تبلیغات جنگ، نتانیاهو بیش از هر چیز نیازمند یک اقدام نمادین بوده که ممکن است علیه بخش‌هایی از پروژه‌های راهبردی و نظامی ایران اقدامی را صورت دهدکه تبلیغاتش خیلی بیشتر از آسیب‌های آن باشد یا اینکه به یک سری مخازن نفت و گاز حمله کرده که هرچند آسیبش محدود باشد ولی به هر حال شعله‌های آتشی که روشن می‌شود نشان دهنده یک حمله گسترده باشد که بیشتر به کار تبلیغاتی جنگ بیاید. برخی از تحلیل گران معتقدند که این بازی برای همیشه و با تثبیت قدرت منطقه ای جمهوری اسلامی ایران ، تمام شده است( سربسته عرض شد و احتمالا تا چندماه آینده ، فکت های اثباتی شنیده می شود).

فرهاد خسروانی مدیر مطالعات خدمات شهری و محیط زیست مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران جزئیاتی از آرامستان جدید تهران و مطالعات انجام شده برای این آرامستان را توضیح داد. وی افزود که باتوجه به اینکه روزانه حدود ۱۸۰ نفر متوفی برای بهشت زهرا داریم، ظرفیت فعلی این آرامستان تا سال آینده (۱۴۰۴) تکمیل گردیده و برای ۵۰ سال آینده نیاز به ۷ میلیون قبر جدید خواهیم داشت. مکان جدیدی که برای ساخت آرامستان در نظر گرفته شده، با مساحتی حدود ۲۰۰ هکتار، در جنوب شرقی و در حریم شهر تهران قرار دارد. تنها بخشی از این زمین که از جنبه‌های مختلف زیست محیطی، مکانی و حمل و نقلی، به ویژه اتوبوسرانی مناسب است، برای آرامستان در نظر گرفته شده و این بخش حدود یک‌هفتم ظرفیت تدفین آرامستان بهشت زهرا (س) را دارد.

کشور ما همواره در معرض تنش و جنگ قرار داشته و در ۴۰ سال گذشته جز مقطعی که ما به صورت مستقیم و تحمیلی با عراق در جنگ بودیم همواره در حالت تنش و تخاصم با آمریکا و برخی کشور‌های دیگر قرار داشته ایم. ما باید به سمتی حرکت کنیم که سیاست خارجی با سیاست‌های داخلی شباهت داشته باشد و در یک راستا قرار داشته باشد. نمی‌توان شرایطی را در نظر گرفت که ما در عرصه سیاست خارجی در یک فضای مبارزه و تنش قرار داشته باشیم و در فضای داخلی رفاه و آسایش مردم وجود داشته باشد. به همین دلیل وعده‌هایی که دولت‌های پیشین در این زمینه دادند محقق نشده است. در چنین شرایطی فراهم کردن رفاه برای مردم بسیار سخت است و تنها اتفاقی که رخ می‌دهد این است که منابع کشور از بین می‌رود. آقای پزشکیان نام کابینه خود را وفاق ملی گذاشته است در حالی که کابینه‌ای که شکل گرفته یکدست نیست و بیشتر شبیه کابینه ائتلافی است تا وفاق ملی. در ایران اصلا شکل گیری کابینه وفاق ملی امکان پذیر نیست.

بنا بر اظهارات برخی از مسئولان، در سیستان و بلوچستان، ۵۰ درصد از کودکان دچار سوءتغذیه و کوتاه قامتی ناشی از آن و ۲۵ درصد نیز کم‌وزنی ناشی از اختلال تغذیه دارند. پیش‌تر مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی تحت عنوان «وضعیت فقر در ۱۴۰۱» اعلام کرده بود که میزان مصرف کالری نیمی از جمعیت ایران در این سال، کمتر از حد استاندارد یعنی ۲۱۰۰ کالری در روز بوده است. از این رو می‌توان گفت؛ مردم به ویژه دهک‌های پایین، قربانیان اصلی اِعمال تحریم‌ها علیه کشور بوده اند. شورای عالی سلامت و امنیت غذایی در ایران از خطر ناامنی غذایی در ۸ استان کشور خبر داد و بر اجرای مطلوب سند ملی امنیت غذایی تاکید دارد که البته در حال حاضر با توجه به عدم مشارکت نهاد‌ها و ابهامات موجود امکان اجرایی شدن آن به طور کامل وجود ندارد.

آذری جهرمی را می‌توان جوانی نسبتا شایسته و فنی برای برخی از حوزه‌ها و انتصابات دانست، اما بنا بر عقیده برخی تحلیل گران، حضور غیر ضروری و نالازم او در بسیاری از موقعیت‌ها و یا برخی تمایلات پنهانش برای تیم سازی و فرستادن نائب، باعث شده است که نه تمایلی برای وزارت او دیده شود و نه موافقتی برای معاونت او اعلام شود. در بعضی از سناریو‌ها مطرح می‌شود که ایشان در نهایت به سمت در دست گیری تشکیلات مدیران جوان (به هر اسمی که باشد) گرایش پیدا می‌کند و لایه‌ای از افراد همراه خود را در آن موقعیت مستقر می‌نماید. موضوعی که بر اساس برخی شنیده‌ها، نهاد‌های امنیتی بدان حساسیت خاص دارند و در خصوص این وضعیت هم هشدار خواهند داد. دیگر نکته نگران کننده در خصوص آذری جهرمی، حضور چهره‌های آزمون پس داده و معلوم الحال از نظر توانمندی در کنار اوست. برخی از شنیده‌ها از آقای ک، اسم می‌برند. همان فردی که زمانی معاون وزیر در یکی از وزارتخانه‌های پر مخاطب بود. ورای تمامی این توضیحات، از دست دادن فرصت بهره گیری از توانمندی‌های آذری جهرمی و عدم تعریف ریل فعالیتی متناسب با توانمندی‌های وی، می‌تواند نوعی فرصت سوزی تلقی شود.

چینش دولت‌ها می‌تواند با چند رویکرد جناحی و حزبی، شایسته سالار اجرایی در کنار ناظران سیاسی بالا دستی، دولت وفاق ملی و فرا جناحی، دولت خبرگان و نخبگان و ..، دنباله گیری شود. دولت‌های ۱۳ گانه پس از انقلاب به طور کلی با ۲ رویکرد روی کار آمده‌اند. رویکرد نخست اینکه منتخب ملت بر آمده از یک جناح و حزب خاص بوده و دولت خود را نیز بر مبنای راهبرد‌ها و رویکرد‌های همان جناح خاص تشکیل داده و تبعا کارگزاران خود را نیز از همان مشی و تفکر انتخاب کرده است. رویکرد دیگر نیز تشکیل دولت فراجناحی، وحدت ملی و از این قسم مفاهیم بوده است که منتخب ملت بر پایه توانایی‌های افراد؛ نه نگرش سیاسی آن‌ها به گزینش و چینش کابینه و کارگزاران خود مشغول شده است. خاتمی کارگزاران خود را از چهره‌های کاردان و توانای اصلاح‌طلب انتخاب کرد و عملکرد ۸ ساله این دولت در رشد اقتصادی ۸ درصد و رشد صنعتی ۱۱ درصد و... نشان داد که دولت بر آمده از یک جریان هم می‌تواند موفق باشد. اما در طرف مقابل دولت احمدی‌نژاد هم بود که با درآمد افسانه‌ای ارزی و بالاترین سرانه فروش نفت تاریخ کشور نتوانست عملکرد موفقی داشته باشد و در نهایت با رشد منفی ۶ درصد اقتصادی دولت را تحویل داد. هر چند که دولت‌هایی مثل دولت سازندگی به ویژه دولت نخست مرحوم آیت‌ا... هاشمی رویکرد دوم را پیش گرفت و تلاش داشت در جایگاه دولتی فراجناحی عمل کند و افراد توانا از جناح‌های مختلف را به کار گیرد. رویکردی که حسن روحانی نیز بیشتر در دولت اول خود به کار بست. حال اینکه امروز مسعود پزشکیان به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب نیز درصدد است تا همین رویه را پیش بگیرد و دولت وحدت و وفاق ملی شکل دهد.